- مهر
- مَهْر \ dowry: a gift made in regard to marriage, usually by the woman’s parents.
Arabic-English dictionary. 2015.
Arabic-English dictionary. 2015.
مهر — مهر: المَهْرُ: الصَّداق، والجمع مُهور؛ وقد مهر المرأَة يَمْهَرها ويَمْهُرها مَهْراً وأَمهرها. وفي حديث أُمِّ حبيبة: وأَمهرها النجاشيُّ من عنده؛ ساق لها مهرها، وهو الصداق وفي المثل: أَحمقُ من المَمْهُورة إِحدى خَدَمَتَيْها؛ يضرب مثلاً للأَحمق… … Lisan Al Arab. Arabic explanatory dictionary
مهر — الوسيط (مَهَرَ) المَرْأَةَ َ مَهْرًا: جَعَلَ لها مَهْرًا. و أَعطاها مَهْرًا. و الشيء: وفيه، وبه ُ مَهَارةً: أحكَمَه وصار به حاذِقًا. فهو ماهر. ويقال: مَهَرَ في العلم وفي الصِّناعة وغيرهما. (أَمْهَرَ) الفَرَسُ: تَبِعَها مُهْرٌ، فهي مُمْهشرٌ. و… … Arabic modern dictionary
маҳр — [مهر] а. д. мувофиқи қонуни шариати ислом пули нақд ё молу ашёе, ки ҳангоми ақди никоҳ ба зиммаи домод гузошта мешавад, домод ё онро ба падару модари арӯс мепардозад ё дар сурати мурдан ё занашро талоқ додани вай ба занаш пардохта мешавад, кобин … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
меҳр — [مهر] 1. муҳаббат, ишқ, дӯстдорӣ; навозиш, меҳрубонӣ; меҳри модар, меҳри поки Ватан, аз рӯи меҳр, бо меҳр, меҳри беандоза доштан, меҳри касе дар дил будан; ба таври истиора: меҳри касеро аз дил кандан, меҳри касеро ба чизе бедор кардан (мас.,… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
меҳрангез — [مهر انگيز] он чи ҳисси муҳаббат ва меҳрубонӣ ба вуҷуд меорад; пурмеҳру муҳаббат: нигоҳи меҳрангез, чашми меҳрангез, суханҳои меҳрангез … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
меҳрбор — [مهر بار] пур аз меҳрубонӣ: нигоҳи меҳрбор … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
меҳрвар — [مهر ور] кит. меҳрубон, мушфиқу меҳрубон … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
меҳрварз — [مهر ورز] кит. ишқварз, ошиқ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
меҳрварзӣ — [مهر ورزي] кит. ишқварзӣ, ошиқӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
меҳргиёҳ — [مهر گياه] 1. гиёҳе, ки решааш монанд ба шакли одамист ва дар тибби Чин истеъмоли зиёд дорад, астаранг 2. растание, ки аз рӯи ақидаи хурофӣ ҳар кас бехи онро бо худ дошта бошад, ҳама ба ӯ меҳр мебанданд ва дӯсташ медоранд, мардумгиёҳ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
меҳргон — [مهر گان] 1. яке аз ҷашнҳои бостонист, ки ҳар сол рӯзи шонздаҳуми меҳрмоҳ рӯзи эътидоли шабу рӯз дар тирамоҳ ҷашн мегирифтанд 2. тирамоҳ, поиз, хазон, хазонрез, баргрезон … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ